تلاش برای بازپس گیری زمینی که بیلی کریستال و مگ رایان به طور نمادین در رمانتیک-کمدی کلاسیک ترسیم کرده اند، به تلاش جدی نیاز دارد. وقتی هری با سالی آشنا شد… با این حال، ست روگن و رز بایرن دقیقاً این کار را انجام داده اند – و با شکوه! – که در افلاطونی، یک سریال 10 قسمتی کمدی که به همان اندازه دلنشین و خنده دار است.

اما آن را پیچیده نکنید. این یک بازسازی طولانی‌مدت نیست که داستانی از مخالفان را بازخوانی می‌کند و عاشقانه را جذب می‌کند. در عوض، این نمایش آن پویایی جنبشی و مفهوم زوج‌های عجیب و غریب را در نظر می‌گیرد و آن را به مجموعه‌ای از ماجراهای ناگوار تبدیل می‌کند که به‌طور هیجان‌انگیز وحشیانه و تازه سرگرم‌کننده هستند. این فقط داستان دوستی نیست. این سریال پاتوقی است که ممکن است به دنبال آن باشید.

چه افلاطونی در باره؟

اعتبار: Apple TV+

جدید در Apple TV+، افلاطونی ستارگان و هدایای موفقیت های کمدی با رتبه R را دوباره متحد می کند همسایه ها و Neighbors 2: Sorority Rising. نیکلاس استولر در کنار یکی از خالقان/نویسندگان/تهیه کننده همکار اجرایی (و شریک IRL) فرانچسکا دلبانکو، کارگردانی می کند، در اتاق نویسندگان این سریال مشارکت می کند، و در کنار ست روگن و رز بیرن، رهبران اصلی این سریال، تهیه کنندگان اجرایی هستند. این نمایش به بررسی شیمی پر هرج و مرج و جذاب این ستاره‌ها می‌پردازد، که در پس‌زمینه‌ای از لس‌آنجلس از آویزان‌های هیپستر، عجیب‌وغریب آمریکاییانا، و بی‌حالی حومه‌ای می‌گذرد.

همچنین ببینید: 45 برنامه تلویزیونی که بی صبرانه منتظر تماشای آنها در تابستان هستیم

در جوانی، ویل (روگن) و سیلویا (برن) بهترین دوستان بودند، اما ازدواج با افراد دیگر به آرامی پیوند آنها را به نقطه شکست خود تبدیل کرد. سیلویا بچه هایی داشت که باید به عنوان یک مادر خانه نشین بزرگ کرد. ویل همسری داشت که از سیلویا متنفر بود (و این احساس متقابل بود). اکنون، با طلاق تازه ویل، امیدی برای وصلت مجدد وجود دارد. در ابتدا، به نظر می رسد این دوستان سابق چهل و چند ساله خیلی از هم دور شده اند. او یک آبجوساز هیپستر پرمدعا است که شب‌های دیروقت، سرگرمی‌ها و اوقات خوش را تعقیب می‌کند، بیشتر برای نادیده گرفتن قلب شکسته‌اش. او یک وکیل سابق است که 13 سال پیش تصمیم گرفت روی خانواده اش تمرکز کند. حالا مهدکودک او را در هنگام برداشتن صبحانه شانه خالی می کند.

هر دو در یک بحران میانسالی هستند و سعی می کنند هویت خود را در مواجهه با از دست دادن و تغییر بازیابند. و، خوب، آنها با این موضوع با ظرافت برخورد نمی کنند. به طور طبیعی، سفرهای آخر شب به دنی، گفتگوهای جنسی که بیشتر مضحک است تا بازی فریادهای اغواکننده و کودکانه، وجود خواهد داشت. اما ویل و سیلویا در حالی که همه اطرافشان آماده بزرگ شدن هستند، در کنار هم بودن به آرامشی خوشبخت – و گاهی خود خرابکارانه – دست می یابند.

ست روگن و رز بایرن با هم جادو و ضرب وشتم هستند.

اعتبار: Apple TV+

همانطور که در آن صادق بود همسایه ها، روگن و بایرن شیمی مسحور کننده ای دارند که کاملاً صمیمی به نظر می رسد. مثلاً، شما معتقدید که در زندگی واقعی، آنها احتمالاً نصف شب برای یکدیگر جوک می‌فرستند. در مبادلات آنها جنگجویانه ای وجود دارد، همانطور که از زمان ابوت و کاستلو برای هر دو کمدی که ارزششان را دارند، صادق است. اما حتی در میان نام و نشان دادن و سوختگی های سوزان، محبت آنها نسبت به یکدیگر می درخشد. و از همه بهتر، شیمی آن‌ها نوعی شیمی است که به نظر می‌رسد ما را به آن خوش‌آمد می‌گوید، به نوعی فضایی را برای ما در غرفه آن دنی ذخیره می‌کند یا یک صندلی بار را بالا می‌کشد تا بتوانیم شعار بدهیم، تجمع کنیم و غرش کنیم.

افلاطونی از شیمی این زوج و همچنین استعدادهای متمایز آنها به طرز ماهرانه ای استفاده می کند. روگن با ماموریت‌های جانبی آماده می‌شود که شامل ذوب آبجوی پاشیده شده توسط بچه‌ها، بازی‌های جنجالی کمدی و طغیان‌های خشم نوجوانان می‌شود که عمیقاً تحسین‌برانگیز است. او ممکن است مانند یک “دلقک گرانج دهه 90” لباس بپوشد، اما اینطور است ما دلقک گرانج دهه 90.

در همین حال، زیبایی و ظرافت برن به عنوان طعمه و سوئیچ به کار گرفته می شود. در زیر سطح این مادر جمع شده، زنی در آستانه یک حمله عصبی قرار دارد، و برن این حالت احساسی لرزان را با چشمانی گشاد گرفته که به نظر می رسد حتی وقتی مودبانه لبخند می زند یا با مشت می زند، فریاد می زند. هنگامی که ویل در اطراف است، وضعیت او آرام می شود و اندام هایش از برازنده به گروهی تبدیل می شوند، زیرا او به حرکات رقص کمیک بدی دست می زند.

در این لحظات، آزادی مهیج جوانان بازپس گرفته شده وجود دارد. ما می‌توانیم ویل و سیلویا را به وضوح ببینیم که قبل از اینکه بزرگسالی به جای هدف تبدیل شود، تبدیل به یک سنگ‌زنی می‌شود. و این دوقلوهای در بحران در شورش‌های مضحک خود، این هیجان جانشینی را به ما ارائه می‌کنند که یک تماس مضحک بد را انجام می‌دهند، کارهای احمقانه شادی را انجام می‌دهند، و فقط از همه چیز لذت می‌برند. گاهی اوقات ساختن یک صحنه حس خوبی دارد!

اضطراب هزاره خنده دار است افلاطونی.

اعتبار: Apple TV+

ممکن است استولر، روگن و برن پیرتر، عاقل‌تر، بالغ‌تر شوند، بله‌بله‌بله – اما برای افرادی که قلب ضعیف دارند، خط‌های منگنه کشیده نمی‌شوند. شوخی‌هایی که باعث ایجاد گوفاو می‌شوند با آنگلا مرکل، مل گیبسون، کارا دلوین و قاتل گلدن استیت ساخته می‌شوند. لحظات ناخوشایند به سکانس‌های حماسی بی‌معنای ناهنجاری کشیده می‌شوند، از جمله یک ظاهر رضایت‌بخش برای پیرمردی از خود راضی که هرگز نام سیلویا را به خاطر نمی‌آورد. تغییرات نامناسب، خرابکاری اسکوتر محور، و حتی یک بازسازی بسیار خاص از رقص کلاسیک وجود خواهد داشت. کایوت زشت.

در بسیاری از شوخی‌ها و تقابل‌های فرهنگی آنها، می‌توانید پژواک آن‌ها را ببینید وقتی هری با سالی آشنا شد… این سریال حتی نام فیلم را هم حذف می‌کند، زیرا دوستان ویل انگیزه سیلویا را برای دیدار مجدد زیر سوال می‌برند. اما استولر و شرکت ما را از تبعیض جنسی خسته کننده یک اراده-آنها-نخواهند- در امان می گذارند. ویل و سیلویا همدیگر را دوست دارند، اما اینطور نیست که در عشق. سوال این نیست که آیا زن و مرد می توانند دوست باشند یا نه. مهم این است که آیا آنها واقعاً از یکدیگر بزرگتر شده اند یا خیر. و تنش این هیجان انگیز است، زیرا ما آنها را با هم دوست داریم، اما آنها در هرج و مرج شریک هستند. آیا آنها می توانند (بالاخره) با هم بزرگ شوند؟

نوبت های پشتیبان ستاره ای توسط لوک مک فارلین، کارلا گالو، گای برانوم، جانت وارنی و تری هیل ارائه شده است، که همگی به تصویرهایی از 40 سالگی و هنوز در حال کشف آن هستند. در مقابل، یک جفت شخصیت بیست و چند ساله – که توسط دو نفر شگفت‌انگیز وینی توماس و امیلی کیمبال ایفای نقش می‌کنند – ممکن است طرح‌ریزی شده‌ای به نظر برسند، به‌طور غیرمعمول ساده‌لوحانه و بی‌پایان مشتاق ظاهر شوند. ولی افلاطونی از دریچه ویل و سیلویا به آنها نگاه می کند، که این جوانان را با تمام کمبودشان می بینند. جریان غریدنی از حسادت وجود دارد که به نمایش برتری تیز نسبت به نوستالژی نسیم می دهد. وقتی سرگرم کننده است. آهنگ “ما جوان هستیم” که پخش می شود، کمتر شبیه سرود شور و نشاط جوانی است و بیشتر شبیه یک نت پایانی تمسخر آمیز برای یک تجلی تکان دهنده است.

این ترکیبی از اضطراب میانسال و حماقت شادی آور کیمیاگری است افلاطونی، در حالی که بایرن و روگن هر نت طعمی را با غیرت و کمی خشم و غضب می زنند. این نمایش بیش از خنده دار است. همچنین دعوتی است برای ارتباط مجدد با بخش هایی از خودمان که می ترسیم از آنها پیر شده باشیم – چه خوب و چه بد. این فراخوانی است در نیمه‌شب برای مزخرف کردن درباره هیچ چیز و همه چیز. شانه ای برای تکیه دادن و فریادی است. ما ممکن است “پیر” باشیم، اما هنوز نمرده ایم. و افلاطونی فضایی را برای ما هزاره های مسن ایجاد می کند تا خشمگین شویم، بهبود پیدا کنیم و دیده شویم – شاید نه در بهترین حالت، اما در بدترین حالت ممکن.

به این ترتیب، این نمایش انرژی بهترین پاتوق ها را جذب می کند. خواهی خندید شما میلرزید. شما غلغله می کنید. شما می خواهید برگردید و همه این کارها را دوباره انجام دهید.

افلاطونیاولین سه قسمت اول در 24 می در Apple TV+ با قسمت‌های جدید هر چهارشنبه نمایش داده می‌شود.