دنیای عجیبی پوشیده شده ابرهای فلزی در کیهان دیده شده است.

این سیاره که LTT9779 b نامیده می شود، یک سیاره فراخورشیدی یا سیاره ای فراتر از منظومه شمسی است که بسیار منعکس کننده است. آژانس فضایی اروپا که ماهواره سیاره فراخورشیدی خئوپس این رصد را انجام داده است، می نویسد: “سیاره فراخورشیدی تقریباً به اندازه نپتون است و آن را به بزرگترین “آینه” در جهان تبدیل می کند که امروز از آن می شناسیم. خئوپس، مخفف “CHتشدید کننده EایکسOPlanet اساتلیت، ماموریتی برای مطالعه دقیق سایر منظومه های خورشیدی و شناسایی بهتر سیارات مرموز درون آن است.

این دنیای تابشی، که مقادیر شگرف نور را از ستاره نزدیک خود منعکس می‌کند، به همان اندازه خشن است که منحصر به فرد است.

جیمز جنکینز، اخترشناس دانشگاه دیگو پورتالس که بر روی این تحقیق کار می‌کرد، در بیانیه‌ای گفت: «دنیایی در حال سوختن، نزدیک به ستاره‌اش، با ابرهای سنگین فلزی که در ارتفاع شناور هستند و قطرات تیتانیوم می‌بارند، تصور کنید». این مطالعه اخیرا در مجله علمی منتشر شده است نجوم و اخترفیزیک.

همچنین ببینید: تلسکوپ وب با بزرگنمایی در سیاره بیگانه، قدرت های خارق العاده ای را نشان می دهد

خئوپس از یک تلسکوپ با فناوری پیشرفته استفاده می‌کند تا به سیارات فراخورشیدی در اعماق فضا نگاه کند، زیرا این کره‌های دوردست را برای عبور از مقابل ستاره‌های مربوطه خود تماشا می‌کند. این امر به طور موقت ستاره را کم نور می کند و به اخترشناسان اجازه می دهد تا تغییرات جزئی در نور را که در نهایت اندازه، چگالی و سایر ویژگی های این سیارات فراخورشیدی را تعیین می کند، تجزیه و تحلیل کنند. با نگاهی به LTT9779 b که در فاصله 262 سال نوری از ما قرار دارد، خئوپس می‌توانست ترکیب قوی نور را از سیاره و ستاره‌اش، در مقابل نور صرفاً از ستاره (زمانی که LTT9779 b از پشت عبور می‌کرد) مشاهده کند.

زمین حدود 30 درصد از نور خورشید را منعکس می کند. اما LTT9779 ب 80 درصد را منعکس می کند از نور ستاره اش

فضاپیمای خئوپس که ویژگی‌های سیاره فراخورشیدی LTT9779 را تعیین می‌کند. اعتبار: ESA (تشکر: کار انجام شده توسط ATG تحت قرارداد برای ESA)

LTT9779 b فقط بسیار روشن نیست. همچنین بسیار گرم است. این سیاره تنها در 19 ساعت به دور ستاره خود می چرخد ​​(بر خلاف زمین که همانطور که می دانید هر 365 روز یک بار به دور خورشید می چرخد). سیاره ای به اندازه نپتون، که حدودا چهار برابر پهنای زمین است، هرگز تا این حد نزدیک به یک ستاره دیده نشده بود.

ویوین پارمنتیه، ستاره شناس رصدخانه کوت دازور در فرانسه که همچنین روی این تحقیق کار کرده است، در بیانیه ای توضیح داد: “این سیاره ای است که نباید وجود داشته باشد.” “ما انتظار داریم که سیاراتی مانند این اتمسفر آنها توسط ستاره خود منفجر شود و سنگ های برهنه را پشت سر بگذارند.”

در چنین قلمرو وحشتناکی از یک منظومه شمسی، جهان های سنگی کوچک یا شاید “مشتری های داغ” غول پیکر در نزدیکی ستارگان خود مشاهده می شوند. با این حال LTT9779 b انتظارات را نادیده گرفته است. و محققان گمان می کنند که ابرهای فلزی این امکان را فراهم می کنند.

علم بیشتری می خواهید و اخبار فنی مستقیماً به صندوق ورودی شما تحویل داده می شود؟ برای خبرنامه سرعت نور Mashable ثبت نام کنید امروز.

سرجیو هویر، محقق آزمایشگاه اخترفیزیک مارسی در فرانسه، خاطرنشان کرد: ابرها نور را منعکس می کنند و سیاره را از گرم شدن بیش از حد و تبخیر شدن باز می دارند. در همین حال، بسیار فلزی بودن سیاره و اتمسفر آن را سنگین‌تر و سخت‌تر می‌کند.»

LTT9779 b یک اتفاق غیرمنتظره و آینه مانند است. چه چیزهای کنجکاوی دیگری در اعماق کیهان در کمین هستند؟