بر اساس گزارش جدید سازمان پناهندگان و کمک‌های بشردوستانه کمیته بین‌المللی نجات (IRC)، سیاست‌های مهاجرت مبتنی بر فناوری دولت ایالات متحده مانع از ورود ایمن پناهجویان به این کشور از طریق بنادر ورودی ایالات متحده و مکزیک می‌شود.

گروه کاری IRC متشکل از سازمان‌های غیردولتی ایالات متحده، مکزیک و بین‌المللی دریافتند که مقررات جدید ایالات متحده، که استفاده از برنامه گمرک و حفاظت از مرزها را برای پردازش ورودی‌های مرزی در اولویت قرار می‌دهد، «اغلب پناهجویان را واجد شرایط پناهندگی نمی‌کند، مگر اینکه از CBP One استفاده کنند. برنامه گوشی های هوشمند برای برنامه ریزی یکی از تعداد محدودی از قرار ملاقات ها، یا درخواست پناهندگی در یک کشور ترانزیت با استثنائات بسیار کمی داشته باشید.”

کمک هزینه های محدود اضافی این خط مشی، شکاف رو به رشد ناشی از مسیر دیجیتالی تازه تاسیس شده به سمت پناهندگی را تشدید می کند، موضوعی که چندین سازمان حقوق بشر در اوایل اجرای این فناوری به آن اشاره کردند.

در این گزارش آمده است: «دسترسی به درخواست پناهندگی و لذت بردن از آن در مورد اینکه آیا افرادی که برای نجات جان خود می‌گریزند می‌توانند با اپلیکیشن گوشی‌های هوشمند وقت رزرو کنند، نه درست است و نه عملی است». برنامه CBP One به بهبودهای قابل توجهی نیاز دارد، اما حتی با وجود این اصلاحات، هرگز نباید تنها وسیله ای برای درخواست حفاظت موثر در یک بندر ورودی ایالات متحده باشد.

همچنین ببینید: کاخ سفید بایدن نزدیک به یک میلیارد دلار برای دسترسی به اینترنت پرسرعت روستایی هزینه کند

برنامه CBP One ابتدا در سال 2020 به عنوان یک پورتال اضافی، اما نه اجباری برای پناهجویان راه اندازی شد. با این حال، از آن زمان به یکی از تنها راه‌های دسترسی مهاجران و تأیید الزامات درخواست برای ایجاد پناهندگی در ایالات متحده تبدیل شده است. و از ماه مه 2023، اکنون بخشی اجباری از سیاست پناهندگی اخیر رئیس جمهور جو بایدن است.

استفاده از برنامه CBP برای پردازش درخواست‌ها تنها چند مورد معافیت وجود دارد که باعث شد عفو بین‌الملل و دیگر مدافعان پناهندگان اتکا به این برنامه را نقض تعهدات بین‌المللی حقوق بشر ایالات متحده بدانند. آنها همچنین به عدم وجود معافیت‌های نگران‌کننده برای «جمعیت‌هایی با آسیب‌پذیری‌های محیطی، مانند افراد LGBTI، خانواده‌های دارای فرزندان کوچک، یا سایرین، مانند جمعیت‌های سیاه‌پوست، قهوه‌ای و بومی که ممکن است در مکزیک با خطر خاصی مواجه شوند» اشاره کرده‌اند. به عنوان عدم دسترسی گسترده به تلفن های همراه، Wi-Fi پایدار و اطلاعات قابل اعتماد که موانع بیشتری را برای مهاجران ایجاد می کند.

طبق گزارش IRC، تنها تعداد محدودی از درخواست‌های پناهندگی بدون قرار ملاقات از پیش برنامه‌ریزی‌شده بین 11 می تا 12 ژوئن 2023 بررسی شد. معمولاً، مقامات ایالات متحده و مکزیک پناهجویان بدون قرار CBP One را از دسترسی فیزیکی به بنادر ورودی ایالات متحده برای گرفتن محدود می‌کنند. درخواست های حفاظتی این سازمان گفت در حالی که تعداد قرارهای ملاقات مبتنی بر اپلیکیشن در ماه ژوئن افزایش یافت، ماموران دولتی همچنان پناهجویان را “نمونه‌سنجی” می‌کردند و باعث ایجاد صف‌های طولانی، فهرست‌های انتظار و کمپ‌های غیررسمی در نزدیکی بنادر ورودی می‌شدند. IRC و شرکای آن همچنین دریافتند که بسیاری از افرادی که منتظر درخواست پناهندگی بودند، فاقد اطلاعات کافی و دقیق در مورد قانون جدید “منع پناهندگی” و نیاز به قرار ملاقات CBP One هستند.

طرفداران همچنین مسائل مربوط به حریم خصوصی دیجیتال را علامت گذاری کرده اند. اریکا گوارا-روزاس، مدیر بخش آمریکای عفو بین‌الملل در یک جلسه توجیهی در ماه می گفت: «روشی که برنامه CBP One کار می‌کند عمیقاً مشکل‌ساز است. “پناهجویان مجبور هستند برنامه را روی دستگاه های تلفن همراه خود نصب کنند، که گمرکات و حفاظت مرزی ایالات متحده را قادر می سازد تا اطلاعات مربوط به موقعیت مکانی آنها را با “پینگ” تلفن هایشان جمع آوری کند. ایالات متحده باید اطمینان حاصل کند که پناهجویان از حقوق قانونی در مورد وضعیت پناهندگی برخوردار هستند. رویه های تعیین و اینکه آنها به مکان هایی که ممکن است در معرض آسیب باشند بازگردانده نمی شوند.”

برای منافع اجتماعی بیشتر و فنی داستان های موجود در صندوق ورودی خود، ثبت نام کنید خبرنامه داستان های برتر Mashable امروز.

آخرین گزارش که با مشارکت Servicio Jesuita a Refugiados México، Refugee Health Alliance، Kino Border Initiative، پروژه حقوق مهاجران و پناهندگان فلورانس، Espacio Migrante و مرکز حقوقی مدافعان مهاجر منتشر شده است، یافته های مربوط به بسیاری از این نگرانی ها را ارائه می دهد. این داده ها در شش بندر ورودی ایالات متحده در طول ماه (11 مه تا 12 ژوئن) پس از پایان سیاست مهاجرتی این کشور در دوره همه گیر موسوم به عنوان 42 جمع آوری شد.

عنوان 42 بخشی از قانون خدمات بهداشت عمومی 1944 است که به دولت این امکان را می دهد که اقدامات اضطراری برای جلوگیری از گسترش بیماری های واگیر انجام دهد. دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در طول شیوع کووید-19 برای محدود کردن گذرگاه های مرزی، توقف درخواست های پناهندگی و اخراج پناهجویانی که قبلاً وارد ایالات متحده شده بودند، به کار گرفته شد. این قانون تا 11 می در دولت بایدن به قوت خود باقی بود.

در 11 مه، طرح مرزی جدید جو بایدن، رئیس جمهور جو بایدن، اجرایی شد، که همچنان شامل عناصری از سیاست دوران عنوان 42، از جمله اجرای برنامه CBP One، برنامه اخراج بسیار سریع، و “ممنوعیت ترانزیت کشور ثالث” است. به شدت مورد انتقاد مدافعان قرار گرفت. طرح جدید بایدن همچنان از پناهجویانی که از کشوری دیگر عبور می‌کنند می‌خواهد به مرز ایالات متحده و مکزیک برسند تا ابتدا در کشوری که از آن سفر کرده‌اند شکایت کنند و پناهجویانی که واجد شرایط پناهندگی نیستند را با ممنوعیت پنج ساله از ورود مجدد به ایالات متحده تهدید می‌کند. ایالت ها.

این گروه کاری در توصیه های خود از دولت ایالات متحده می خواهد که دسترسی به پروسه پناهندگی را به طور کامل بازگرداند، کارکنان آژانس (نه پرسنل نظامی) و سایر منابع را به بنادر ورودی افزایش دهد، و «ممنوعیت پناهندگی» را لغو کند تا «ایمنی» ایجاد کند. روند انسانی و منظم در مبادی ورودی.”

برای رفع شکاف‌های اطلاعاتی مشترک بین سیاست‌گذاران و پناهجویان، IRC و سازمان کمک‌های بشردوستانه Mercy Corps ابتکار Signpost را در سال 2015 برای حمایت از نیازهای دیجیتالی پناهندگان و پناهجویان راه‌اندازی کردند. Signpost در حال حاضر میزبان سه برنامه است که به مهاجران در سراسر آمریکای لاتین کمک می کند: InfoDigna، InfoPa’lante و CuéntaNos. با توجه به افزایش نیاز، IRC اعلام کرد که خدمات InfoDigna را گسترش خواهد داد تا اطمینان حاصل شود که مهاجران بیشتری قبل از درخواست ورود به اطلاعات دقیق دسترسی دارند.