کروم یک مرورگر وب کاملاً کاربردی است، اما این مرورگر و سایر سرویس‌های Google به‌طور فریبنده‌ای، شیوه‌های جمع‌آوری داده‌ها و کسب درآمد فوق‌العاده عمیق آن‌ها را از کاربران پنهان می‌کنند. در اینجا چگونه است.

اپل برای محافظت از حریم خصوصی کاربران خود در اینترنت بسیار سخت کار می کند. به ویژه از طریق مرورگر وب سافاری، برنامه Mail، نرم افزار Gatekeeper و بسیاری ویژگی های دیگر.

اکثر کاربران از این موضوع آگاه هستند، از آن قدردانی می کنند، و این که فلسفه ممکن است عامل مهمی در انتخاب استفاده از محصولات اپل بوده باشد.

دیدگاه اپل در مورد حریم خصوصی کاربران بر اساس یک مفهوم ساده است که توسط تیم کوک مدیر عامل شرکت بیان شده است که حریم خصوصی کاربران یک حق اساسی است. “اگر ما بپذیریم که همه چیز در زندگی ما قابل تجمیع و فروخته شدن است، به عنوان یک امر عادی و اجتناب ناپذیر، ما بسیار بیشتر از داده ها را از دست می دهیم. آزادی انسان بودن را از دست می دهیم.”

او مکرراً از ایالات متحده و سایر کشورها خواسته است که حریم خصوصی داده های کاربران را با استفاده از مدلی که در اروپا تحت قانون حفاظت از داده های عمومی وجود دارد، به قانون تبدیل کنند.

یکی از مزایای متعدد حفاظت از حریم خصوصی اپل، احتمال بسیار کمتر قربانی شدن توسط نرم افزارهای مخرب واقعی است. ویروس های کامپیوتری، به معنای تعریف شده این واژه، برای محصولات اپل ناشناخته هستند.

با این حال، “آزاردهنده” و حتی بدافزار به عنوان یک خطر وجود دارد – از هشدارهای هشدار دهنده (اما کلاهبرداری) در وب سایت ها تا دانلود نرم افزارهای فریبنده که سعی در دور زدن امنیت اپل دارند.

علاوه بر نرم‌افزار Gatekeeper اپل، که عموماً از یکپارچگی برنامه‌های نصب‌شده و macOS محافظت می‌کند، مرورگر وب سافاری و برنامه ایمیل اپل با حفظ حریم خصوصی ساخته شده‌اند، زیرا ارتباطات آنلاین بردار حمله پیشرو برای جمع‌آوری داده‌ها و تلاش‌های مخرب است.

خود خرابکاری

با این حال، به طرز عجیبی، بسیاری از کاربران مک همچنان ترجیح می‌دهند که بیشتر این تلاش‌ها را شکست دهند، وقتی که مرورگر کروم گوگل را به جای مرورگر پیش‌فرض Safari یا سایر مرورگرهای حریم‌محور اجرا کنند. اگرچه کروم برای مک باید برخی از قوانین حریم خصوصی اپل را رعایت کند، که آن را تا حدودی بهتر از نسخه‌های کروم برای پلتفرم‌های دیگر می‌کند، اما همچنان بهترین ویژگی آن را به عنوان یک استخراج کننده داده که به عنوان یک مرورگر وب پنهان می‌شود، شناخته می‌شود.

بسیاری از این موارد در یک وب کمیک به نام ContraChrome که توسط همان مردی که گوگل برای نشان دادن قدرت برنامه برای اولین بار در سال 2008 کروم در سال 2008 ایجاد شد، استخدام کرد، ایجاد شده است. به عنوان یک هنرمند شاغل، مک کلود در آن زمان از این کار خوشحال بود – اما از آن زمان تصمیم گرفت بازدیدکنندگان را به روز کند تا نحوه عملکرد کروم را با دقت بیشتری منعکس کند.

البته، اکثر کاربران می‌دانند که اگر تقریباً از هر وب‌سایتی بازدید می‌کنید، برخی از داده‌های کلی درباره شما توسط آن سایت جمع‌آوری می‌شود، عمدتاً برای اهداف آماری یا اهداف تبلیغاتی. به همین دلیل است که مشاهده محتوای اکثر سایت ها مانند این سایت رایگان است.

از آنجایی که گوگل موتور پیشرو برای تبلیغات وب است، داده های جمع آوری شده از بازدیدکنندگان توسط گوگل جمع آوری شده و برای فروش تبلیغات هدفمند استفاده می شود. هنگامی که کاربران تبلیغات را می بینند، به خصوص زمانی که روی آنها کلیک می کنند، وب سایتی که بازدید کرده اید بخش کوچکی از درآمد را دریافت می کند و سایت های مورد علاقه شما را حفظ می کند – مانند AppleInsider — در عملیات.

وب تجاری اینگونه کار می کند و یک قرارداد اجتماعی ضمنی بین سایت و بازدیدکنندگان آن است. کاربران موافقت می کنند که در ازای دسترسی رایگان به آنچه وب سایت منتشر می کند، تبلیغات نمایش داده شود.

با این حال، کاربران بسیار کمتری می‌دانند که Chrome و آن تبلیغات قرار داده شده توسط Google – یا سایت‌های رسانه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک، تیک تاک و توییتر – اغلب به جمع‌آوری داده‌های مربوط به شما در حین مرور وب ادامه می‌دهند و آخرین مکان شما را ترک می‌کنند. آن کوکی را بزن این عمل به عنوان ردیابی وب متقاطع شناخته می شود.

سافاری و برخی مرورگرهای دیگر این قابلیت را دارند که این ردیابی را مسدود کنند. کروم که یک محصول گوگل است، امکان ردیابی را به صورت پیش فرض فراهم می کند.

نسخه مک کروم ردیابی بلوک را در صورت فراخوانی ارائه می دهد. اما، مانند “حالت ناشناس” فریبنده بدنام خود، گوگل خود و شرکای تبلیغاتی خود را از این امر مستثنی می کند و آن را به شوخی تبدیل می کند.

چگونه کروم و گوگل از شما درآمدزایی می کنند

وب کمیک مک کلود به صورت گرافیکی نشان می دهد که چگونه گوگل سالانه یک چهارم تریلیون دلار یا بیشتر از طریق ارائه نرم افزار و خدمات رایگان و ایفای نقش به عنوان آژانس تبلیغاتی آنلاین پیشرو درآمد کسب می کند. با نوار جستجو در کروم شروع می شود که در داخل به آن “Omnibox” گفته می شود زیرا همه چیزهایی را که تایپ شده در آن حفظ می کند، پس می فرستد و ذخیره می کند.

می‌توانید مطمئن باشید که کادر جستجوی اصلی وب‌سایت Google، جستجو در کروم‌بوک‌ها و ویژگی‌های مختلف اندروید نیز در این عمل مشارکت دارند. از آدرس IP گرفته تا سابقه خرید شما گرفته تا ویدیوهایی که تماشا می‌کنید — و مدت زمان — همه اینها و بسیاری موارد دیگر در نمایه هر کاربر جمع‌آوری می‌شوند.

اگر منصف باشیم، کاربران می توانند سعی کنند تا آنجا که می توانند بسیاری از این ویژگی های تهاجم به حریم خصوصی را خاموش کنند – اما شما نمی توانید همه آنها را خاموش کنید زیرا این مدل کسب و کار گوگل و دلیل وجودی کروم.

مهمتر از آن، اکثریت قریب به اتفاق کاربران در وهله اول کمترین ایده را در مورد نحوه خاموش کردن برخی از این مجموعه ندارند.

اکنون داده‌های جمع‌آوری‌شده در مورد شما از Google را وارد کنید دیگر محصولات و خدمات — Gmail، YouTube، Google Calendar، Google Photos، Google Drive، اطلاعات مکانی که به Google Maps می دهید، هر چیزی که به Google Assistant گفته می شود و غیره. همه اینها تعداد زیادی بیت تصادفی است تا زمانی که جمع آوری و پردازش شود — و الگوهایی ظاهر می شوند که گوگل از آنها سوء استفاده می کند.

می توان ادعا کرد که دستکاری رفتار و حتی اصلاح، هدف تبلیغات برای همیشه بوده است. با این حال، توانایی فوق العاده گوگل برای جمع آوری داده ها و نتیجه گیری از آن داده ها دیگر فقط برای تبلیغ کنندگان نیست.

به طور فزاینده‌ای این داده‌ها را به نهادهای سیاسی، کشورهای خارجی، سازمان‌های پنهان، و هر کسی که علاقه‌مند به فروش، تحقیق یا دستکاری اعضای عمومی است، می‌فروشد.

محافظ های داخلی اپل برای زمانی که آنلاین هستید

همه این اقدامات چیزی است که Safari — و سایر مرورگرهای حفظ حریم خصوصی مانند Firefox و DuckDuckGo — به سادگی در آن دخالت نمی کنند. استفاده از برنامه های داخلی اپل و/یا بازار قوی برنامه های شخص ثالث همفکر می تواند به میزان قابل توجهی کاهش یابد. گردآوری داده‌های Google بر روی شما — یا حداقل آنچه شما را شکل می‌دهد انجام دادن می خواهید تبلیغ کنندگان در مورد شما بدانند.

Safari دارای تعدادی ویژگی است که از جمع‌آوری داده‌های ناخواسته هنگام مرور وب جلوگیری می‌کند و همچنین از دسترسی اشخاص ثالث به داده‌هایی که اپل مجبور است در دستگاه شما جمع‌آوری یا ذخیره کند، مانند سن و موقعیت مکانی شما، جلوگیری می‌کند. این سایت ها را از ردیابی وب مسدود می کند و به شما یک گزارش حریم خصوصی می دهد که نشان می دهد چقدر نظارت مسدود شده است و از کجا.

همچنین در Safari چیزی است که Chrome ندارد: یک پنجره مرور خصوصی که در واقع کاملا خصوصی است. در Safari، هیچ اطلاعات جستجو یا وب‌سایتی در مرور خصوصی ذخیره یا به اشتراک گذاشته نمی‌شود، بنابراین کارهای انجام شده در این حالت در تاریخچه Safari شما نشان داده نمی‌شود و توسط هیچ کس دیگری – حتی اپل – قابل مشاهده نیست.

Safari همچنین دارای مسدود کردن پاپ‌آپ موثر است، اما اگر سایت‌های انتخابی نیاز به استفاده قانونی از یک پاپ‌آپ برای ورود به شما دارند یا به دلایل دیگر، می‌توانید از این امر مستثنی شوید. همچنین یک مدیر رمز عبور رمزگذاری شده داخلی وجود دارد که می تواند بررسی کند که آیا رمزهای عبور شما به خطر افتاده یا ناامن هستند.

با نگاهی به آینده، اپل با دیگران – از جمله گوگل و مایکروسافت – برای پشتیبانی از فناوری جدیدی به نام کلیدهای عبور کار کرده است. این در نهایت گذرواژه‌ها را با بیومتریک و سایر روش‌های امن برای ورود به سایت‌های آنلاین جایگزین می‌کند، بدون چیزی که کاربران به خاطر بسپارند، و هیچ چیز برای هکرها برای سرقت — چه از دستگاه شما و چه از وب‌سایت‌های در معرض خطر.

تمام آنچه گفته شد یک نکته در Safari وجود دارد که رقبای غیر کروم آن ندارند: گوگل سالانه میلیاردها دلار به اپل پرداخت می کند تا موتور جستجوی خود را به عنوان پیش فرض در Safari قرار دهد. با این حال، تغییر آن به یک جستجوی پیش‌فرض متمرکز بر حریم خصوصی آسان است – و باید.

ما اخیراً در مورد برخی از بهترین موتورهای جستجوی جایگزین نوشته ایم و بسیاری از آنها را می توان به عنوان پیش فرض استفاده کرد. همچنین اگر موتور جستجوی مورد نظر شما جزو گزینه های پیش فرض نباشد، می توانید از موتور جستجوی ترجیحی به عنوان صفحه اصلی یا نشانک استفاده کنید.

تبلیغاتی که حریم خصوصی را به خطر می اندازد فقط در وب سایت ها فعال نمی شود — بسیاری از آنها از طریق ایمیل دریافت می شوند. یک بار دیگر، ویژگی های اپل در برنامه Apple Mail خود برای محافظت از حریم خصوصی شما در آنجا نیز کار می کند.

یکی از بزرگترین و جدیدترین تغییرات در Mail، گزینه Mail Privacy Protection است که در تنظیمات Mail یافت می شود. این نشانی IP و موقعیت مکانی شما را پنهان می‌کند، گرافیک‌هایی را بارگیری می‌کند که معمولاً در جایی که شما در پشت پراکسی هستید جمع می‌شوند و ایمیل را مسدود می‌کند تا به فرستنده‌اش اطلاع دهد که آن را باز کرده‌اید.

همچنین اگر مشترک iCloud+ هستید، می‌توانید از ویژگی Hide My Email استفاده کنید. این برای مواقعی است که باید از طریق ایمیل با یک نهاد خاص ارتباط برقرار کنید، اما بعید است که یک رابطه طولانی مدت باشد – مانند رزرو هتل یا یک خبرنامه.

این یک آدرس ایمیل نادرست ایجاد می کند تا در هنگام ارسال آن به آدرس ایمیل واقعی شما از آن استفاده کنید و از اطلاع طرف مقابل از ایمیل واقعی شما جلوگیری می کند. می‌توانید هر تعداد که می‌خواهید ایجاد کنید و به سادگی آن‌ها را وقتی که به هدف خود رسیدند حذف کنید – حتی یادداشت کنید که کدام یک از نهادها با کدام آدرس ایمیل جعلی استفاده کرده‌اید.

البته، استفاده کامل از وب و سایر ارتباطات آنلاین با حفظ حریم خصوصی کاملاً غیرممکن است. به‌ویژه اپل تلاش کرده است تا جمع‌آوری بیش از حد داده‌ها را که عمدتاً از آن اطلاعی ندارند و عموماً آگاهانه با آن موافق هستند، برای همه سطوح کاربران آسان کند.

استفاده از محافظ‌ها و برنامه‌های داخلی اپل، در کنار سایر برنامه‌ها و موتورهای جستجو که دارای سیاست‌های داده غیرتهاجمی هستند، شروع خوبی برای هر سطحی از کاربران اپل است. همچنین پیشنهاد می‌کنیم استفاده از محصولات و خدمات Google را به حداقل برسانید و هر زمان که از شبکه‌های Wi-Fi عمومی استفاده می‌کنید، از VPN استفاده کنید تا نه تنها از حریم خصوصی خود محافظت کنید، بلکه امنیت آنلاین خود را افزایش دهید.